Czego szukam na tym forum? Cóż, sam nie wiem - chyba wsparcia. Jeszcze przed śmiercią Jacksona nigdy nie starałem się "rozglądać" za innymi fanami. W zasadzie całą otoczkę wokół Michaela miałem głęboko gdzieś. Dla mnie liczyła się tylko więź jaka mnie z nim łączyła, zarówno jego twórczość jak i jego prywatna osoba. Dla mnie był on kimś więcej niż idolem, piosenkarzem czy wręcz uogólniając artystą. Był i ciągle jest bliskim członkiem mojej rodziny. Co mi się podoba w Michaelu? Wszystko - i nie jest to przesada. Kupuję go w całości, od stylu przez twórczość po osobowość.
Urodziłem się w 1990
i wręcz z całego serca zazdrościłem tym wszystkim fanom mogącym na bieżąco śledzić jego karierę,jego triumfy i porażki, mogących żyć obok niego i go wspierać. Moje marzenie, jakim było zobaczenie go na żywo, poznanie go osobiście nigdy się nie spełni.Gdy był on w Polsce chodziłem do podstawówki,nierealne wręcz było bym był na jego koncercie. Niektórzy fani, towarzyszący mu od Thrillera (a nawet wcześniej) patrzą z góry na takich zawodników jak ja (którzy nigdy nie byli na jego koncercie, nie widzieli go na żywo itd) .Ot, "sezonowcy". Jest to w mojej ocenie bardzo krzywdzące. Jak wspomniałem wcześniej bardzo ubolewam nad tym faktem, nad moim nie spełnionym marzeniem które przecież nie spełniło się nie z mojej winy. Ale nie tylko o to chodzi. Gdy po raz n-ty słuchałem jego muzyki w słuchawkach czułem, wiedziałem że gdzieś on tam jest otoczony prze kochającą rodzinę. Teraz czuję przede wszystkim pustkę i jakiś żal do losu którego nie jestem w stanie wytłumaczyć. Mimo iż był tysiące kilometrów ode mnie czułem jego bliskość. Jego śmierć była dla mnie traumatycznym przeżyciem. Przeżyłem ją bardziej niż śmierć JPII - co u wielu wywołuje oburzenie.Ja uważam inaczej, bo przecież takich odczuć nie "produkuje" się "bo tak trzeba". Michael jest mi dużo bliższy niż większość świata (poza najbliższą rodziną).
Ale może już dość wątku jego przedwczesnego odejścia z tego świata.
Osoby w moim otoczeniu wiedzą kim jestem,kto jest moim idolem. Często pyta się mnie o mój ulubiony przebój. Otóż nie mam takiego. Gdy przesłuchuje wszystkie płyty Michaela każda piosenka jest dla mnie jak bestseller, jak Thriller dla świata. Na ten przykład po raz milionowy zakochałem się na nowo w "Will You Be There" i "Human Nature". Jego muzyką wręcz nie potrafię się znudzić,bo czy można się znudzić dziełem geniusza?
Co do jego oskarżeń o pedofilię.Zawsze wierzyłem i wierze że jest on nie winny. Świat od zawsze starał się deptać indywidualności.Wrażliwość Michaela obróciła się przeciwko niemu. Myślę że nie ma co tego roztrząsać.
Chyba zbytnio się nie rozpisałem.Oczywiście to nie wszystko co mam do powiedzenia na temat MJ. Przepraszam za chaotyczność mojego postu i proszę o wyrozumiałość, jakoś nie potrafiłem inaczej ukazać moich odczuć.To chyba dowodzi tylko jak wielkie uczucia i więzy łączą mnie z MJ?
Kocham Michaela i będę o nim pamiętać wiecznie.Może spotkam go gdzieś tam u góry?Oby, na takie wydarzenie warto czekać choćby całe życie.
Nie ma drugiego takiego i nigdy nie będzie.
x
x
