GOIN' PLACES
Premiera: 18.10.1977
Sprzedaż: nieoszacowana, około 500 000 egz.
Pozycje na listach sprzedaży: #63 (US) #11 (US R&B) #45 (UK)
1. Music's Takin' Over (John Whitehead, Gene McFadden, Victor Carstarphen)
2. Goin' Places (Kenneth Gamble/Leon Huff)
3. Different Kind Of Lady (The Jacksons)
4. Even Though You're Gone (Kenneth Gamble/Leon Huff)
5. Jump For Joy (Dexter Wansel, Cynthia Biggs)
6. Heaven Knows I Love You, Girl (Kenneth Gamble/Leon Huff)
7. Man Of War (Kenneth Gamble/Leon Huff)
8. Do What You Wanna (The Jacksons)
9. Find Me A Girl (Kenneth Gamble/Leon Huff)
Lista płac:
Michael Jackson: wokal prowadzący & chórki (utwory 1-9)
Tito Jackson: wokal prowadzący (utwory 6 & 7) & chórki, gitary
Marlon Jackson: wokal prowadzący (utwór 7) & chórki
Jackie Jackson: wokal prowadzący (utwór 7) & chórki
Randy Jackson: wokal prowadzący (utwór 7) & chórki, perkusja
Charles Collins: bębny
David Cruse, Larry Washington: perkusja
Roland Chambers, Michael Forman, Dennis Harris: gitary
Leon Huff, Dexter Wansel: keyboardy, pianino
produkcja: Kenny Gamble, Leon Huff, Dexter Wansel, & The Jacksons
inżynierowie dźwięku: Jay Marks, Joe Tarsia
SINGLE:
Goin' Places/Do What You Wanna #52 (US) #8 (US R&B) #26 (UK) #13 (IRE) video
Even Though You're Gone/Different Kind of Lady NR (US) #31 (UK) video
Music's Taking Over/Man Of War NR (US) - (UK)
Find Me a Girl/Different Kind of Lady #38 (US) NR (UK)
Skomponowana jeszcze w czasach bytności braci w Motown Different Kind Of Lady, pomimo że pochodziła z drugiej strony singla, była bardzo chętnie grana przez DJ-ów. Utwór stał się na tyle popularny w dyskotekach, iż- jako jedno z dwóch nagrań autorskich braci- stał się przepustką dla Jacksonów do pełnej artystycznej swobody i bodźcem do skomponowania następnej płyty samodzielnie. Nagranie być może uratowało karierę zespołu, jako że nie wierzono w wytwórni w potencjał komercyjny braci i szukano pretekstu, by rozwiązać z nimi kontrakt.
Więcej tu<<Randy Taraborrelli wrote:Jak na ironię i bez wiedzy Michaela i Josepha, nowy prezes CBS Records, Walter Yetnikoff już zdecydował wykluczyć The Jacksons z wytwórni. Uważał, że The Jacksons nie będą już dłużej komercyjnie realni. Z takim podejściem był po tej samem stronie co Ewart Abner w Motown!
Dwa albumy CBS nie osiągnęły wystarczającego sukcesu, żeby zasługiwać na trzeci, powiedział Walter Yetnikoff. Bobby Colomby, późniejszy szef Epic West Coast wspomina:
„Ludzie z którymi pracowałem w CBS naprawdę chcieli, żebym rozwiązał umowę z The Jacksons. Chcieli, żebym spróbował ich wykupić. Ale ja czułem że to jest złe. Lubiłem ich. Powiedziałem do siebie, <Boże, gdybym dał tym ludziom sto tysięcy dolarów żeby odeszli, oni to zrobią, zapłacą swoje rachunki i potem odejdą od muzyki na zawsze>”.
Wyobraźcie sobie upokorzenia Josepha i jego synów które by cierpieli, gdyby tak się stało, w końcu przeszli przez to wszystko żeby zerwać swoje więzy z Berrym Gordy, a nowy prezes wytwórni chce żeby wykluczyć ich z ich harmonogramów. Bobby Colomby miał rację; komplikacja prawdopodobnie wyszła Jacksonom na dobre, a Joseph był obwiniony za upadek.
Trasa koncertowa promująca płytę obejmowała Stany Zjednoczone oraz Europę.
Typowa setlista:
Intro
Think Happy
Get It Together
Forever Came Today
I Am Love
Keep On Dancing
Ben
Show You The Way To Go
Goin' Places
Never Can Say Goodbye
Got To Be There
Sugar Daddy
I Wanna Be Where You Are
I'll Be There
I Want You Back
ABC
The Love You Save
Find Me A Girl
Dancing Machine
Enjoy Yourself
W czasie promocji albumu Michael spotkał się z Paulem McCartneyem, by min. przedyskutować wspólną przyszłą kolaborację. Przygotowywał się też do filmu The Wiz, w którym wystąpił rok później. Jacksonowie w tym czasie pojawili się na okładkach Jet, Rock & Soul i Right On!
tłum. Grażyna WoydaMichael Jackson o Goin' Places wrote:Goin' Places, nasz drugi album nagrany dla Epic, różnił się znacznie od pierwszego. Było w nim więcej piosenek zawierających wyraźne przesłanie, a mniej utworów do tańca. Wiedzieliśmy, że przesłanie wzywające do propagowania pokoju i oddania się w ręce muzyki jest szlachetne, ale utwory te przypominały nieco stare nagranie O'Jays- Love Train (...).
Być może jednak dobrze się złożyło, że album Goin' Places nie zawierał wielkich przebojów, bo dzięki temu nasza własna piosenka Different Kind Of Lady stała się ulubionym utworem bywalców klubów. Ulokowano ją w środkowej partii pierwszej strony albumu, znajdowała się więc pomiędzy dwoma utworami Gamble'a i Huffa i odbijała się od nich jak ogień od wody. Orkiestra grała naprawdę z rajcem, a sekcja dęta zdecydowanie i agresywnie, zgodnie z naszymi oczekiwaniami. Chcieliśmy uzyskać właśnie taki nastrój robiąc próbne nagrania z naszym starym przyjacielem, Bobby Taylorem, jeszcze przed przejściem do studia Epic. Kenny i Leon nadali piosence ostatni szlif, ale był to tylko lukier na torcie, który upiekliśmy własnymi rękami.
tłum. EWAXJ/mjtranslate.com.plKatherine Jackson o Goin' Places wrote:Jeszcze bardziej podobał mi się kolejny album chłopców nagrany we współpracy z duetem Gamble i Huff zatytułowany „Going Places”. Piosenka „Man of War” była apelem o pokój. Motown trzymał chłopców z dala od tematyki tego typu; termin „black power” był bardzo modny we wczesnych latach siedemdziesiątych i jestem pewna, że pan Gordy nie chciał, aby moi synowie byli łączeni z jakąkolwiek piosenką albo stwierdzeniem, które mogło by być niewłaściwie skonstruowane lub brzmieć jak związane z polityką, albo jeszcze gorzej z kwestiami militarnymi. W tamtym czasie, zgadzałam się na to. Jednakże około roku 1977 piosenki z pewnym przesłaniem były, według mnie, kolejnym przykładem dojrzałości moich chłopców.
Niestety, publiczność nie podzielała mojego entuzjazmu ani wobec albumu „The Jacksons”, ani też „Going Places”. Wysokość sprzedaży była rozczarowująca.
Istnieje specjalna edycja albumu wydana z okazji planowanego koncertu na stadionie Dodgers w Los Angeles, z 13.05.1978. Album Ten Q Radio 1020-Jacksons Dodgers Teen Night: May 13, 1978 z tzw. picture disc ukazał się, pomimo odwołania występu.
opis sporządził kaem
