No ale niech będzie... na dobranoc baaardzo króciótki... :)
Usiadłam do komputera, a Agata poszła po dziewczyny. Gdy we trzy weszły do pokoju znów zasypały mnie pytaniami. Musiałam im opowiedzieć jeszcze raz o moich planach i dopiero wtedy dały mi chwilę spokoju żebym mogła odpisać. Na skrzynce miałam kilka maili. Najpierw Bartek: „Lidzia! To niesamowite! Widziałem koncert! Jestem w szoku! Tak się cieszę, że spełniłaś swoje marzenie! Jaki on jest? Opowiedz mi wszystko! Mamę też zatkało. Nie mogła dojść do siebie ale też się bardzo cieszy. Jest z ciebie strasznie dumna. Wyglądałaś cudownie. A jak klęczał przed tobą to wyglądałaś jak Królowa. Kocham Cie Moja Cudowna Siostrzyczko! Tęsknie!”. Trudne zadanie przede mną. Co mam mu powiedzieć? „ Kochany Braciszku! Ja też bardzo tęsknię za tobą i mamą! Cieszę się, że wam się podobało. Masz rację sama czułam się jak Królowa i ... nadal się tak czuję. Muszę Ci coś powiedzieć.. Nie wracam do domu, przynajmniej na razie. Po koncercie Michael zaproponował mi żebym zamieszkała z nim w Neverlandzie. I zgodziłam się. Nie wiem co mnie tam czeka. Ale chcę spróbować. To jest dla mnie życiowa szansa i jej nie zmarnuję. Wiem, że mnie zrozumiesz. Wytłumacz wszystko mamie. Zadzwonię do was za kilka dni. Kocham Cie Braciszku! Nie potępiaj mnie za to. Zrozum”.Wysłano. Teraz Piotrek: „Cześć Lidziu! Widziałem Cię na scenie! Wyglądałaś cudownie, koleś padł na kolana jak Cię zobaczył i się nie dziwie. Też bym tak zrobił. Mam nadzieję, że to wydarzenie zaspokoiło twój „głód” na Michaela Jacksona i spokojna wrócisz do domu. A jeśli jest Ci przykro to nie martw się, zajmę się tobą i pomogę Ci zapomnieć. Całuję i tęsknie. Wracaj do mnie szybciutko”. Hehe... to wszystko nie tak... „Drogi Piotrusiu. Cieszę się, że Ci się podobało. Dziękuję za chęć pomocy ale nie będzie ona konieczna. Zresztą przynajmniej na razie nie będziesz miał okazji.. bo ja nie wracam. Zostaję w Stanach. Dziewczyny po powrocie Ci wszystko wytłumaczą. Przepraszam. Postaraj się mnie zrozumieć. Pozdrawiam Lily”. Pisanie maila do Piotrka zajęło mi sporo czasu, więcej niż przewidywałam. Dziewczyny się chichrały za moimi plecami ale nie poganiały mnie. Czekały. Dostałam odpowiedź od Bartka: „Oj Ty Moja niesforna Siostrzyczko! To wspaniale! Gratulacje! Musiałaś mu niesamowicie zawrócić w głowie! Mama nie będzie się zbyt cieszyła ale jakoś ją udobrucham. A ty się nie przejmuj. Cieszę się twoim szczęściem. Bądź dzielna i pamiętaj, że zawsze możesz na mnie liczyć! Jakby się coś działo to przylecę po Ciebie. A teraz podbijaj Świat, rób karierę i zawróć mu w głowie jeszcze bardziej. Niesamowicie się cieszę. Pozdrawiam Cię. Pozdrów też ode mnie swojego nowego Chłopaka ;) Och Mała, jesteś niewiarygodna! Kocham Cie Lily!”. To był najmilszy mail jakiego w życiu dostałam. Tak się cieszę, że Bartek mnie zrozumiał. Chociaż w końcu to mój brat, kto mnie lepiej zrozumie niż on? Zamknęłam komputer. Byłam naprawdę szczęśliwa! Wzięłam kieliszek od Aśki i wypiłyśmy toast za „Nowego Chłopaka”. Potem jeszcze gadałyśmy i dziewczyny pomagały mi się spakować. Naprawdę lubiłam z nimi spędzać czas, będzie mi ich trochę brakowało.
... 
dwulicowy dupek 
... No Piotruś... 
. Czekam na dalszą część, bo nerwy mnie zżerają. I proszę, aby w końcu pojawił się Michael, bo mi brakuje tutaj czegoś :D. 
